sohbeteg

Yeniden, yeniden, yeniden... Yeniden, yeniden, yeniden... Uçacak kalbimin kuşları... Açacak kırılan kanatları... Gülümsedim göğe... Varmışçasına umudum. Yalnız başına gitmek cesaret isterdi Korktum ve bile bile yanlışlarıma tutundum... Saf suya süründüm. Kirli kaldı ruhum arzuya büründüm. Merhem olmaktı hayalim yaralara Olmadı savaş oldum mermi oldum namluya sürüldüm... Yandı yaralı yazı yeniden Yazdı yaramı yazgım aman aman Vurdu yeminlerimi biliyorum... sessiz kaldım. düştüğüm o derin çukurun dibinde... kayboldum. kimsenin bilmediği bir gökyüzünde güçlü kaldım. ayakta... tutundum daha sıkı tutundukça, ellerimi kanatan o keskin umuda... bilirim anlamak zor, kalmamak zor gidenleri anlamak zor yeniden uyanıp güne başlamak zor beni yazlara sor, ayazlara sor şu kirli beyazlara sor yeniden uyanıp güne başlamak zor

Güldüğüme bakma taşırım sırtımda dert bir ton Ne kadar da yüksekte yürüsen düştüğün yer sert beton İçimden herkes onca parça aldı gitti  Kaldım senle bu şarkıda kitli  O da bitti geldi son Düşer bomba çocuk yaşarken altında Hayatı gördüm ormanda sonra kaçarken yangından Dolu gözlerim bakarken yarına Umudu taşırım ben bağrımda Bir yarım yanında Yine sen geçtin Hiç çıkmıyorsun aklımdan Öylesi bir baktın ki Nasıl anlatsam Deldin geçtin Canımın tam ortasından Bu nasıl bir fedakârlık Şu an keşke yanında olsam İzliyorum bir süredir Bu düzenin ne zaman değişir? Meğerse suç bendeymiş Elim kalbime hiç değmemiş Dinliyorum sessizliği Geldiğimiz bu halleri Saklandım köşe bucak Var mı bir çözüm beni kurtaracak? Gözler önünde aynı sahneler Gönül geniştir ama bazen hapseder Savunmasını kalplere tek tek sormuş Sanki tam orda bitmiş nameler Fark ettim ki kayda değer Verecek cevabımız yok derken Yine sen geçtin Hiç çıkmıyorsun aklımdan Öylesi bir baktın ki Nasıl anlatsam Deldin geçtin Canımın tam ortası